“Hey, waarvoor zit ik er eigenlijk bij straks?” vraag ik mijn leidinggevende. Ik schiet hem aan, net voordat we een vergadering binnenlopen. Laptopje onder mijn arm, koffietje in mijn rechterhand. De vergadering gaat over een nieuw businessidee. Ik schrijf, dus meestal betrekken ze me er pas bij wanneer het idee al vaste vorm heeft.
Hij kijkt me aan en lacht. “Jij bent altijd goed om erbij te hebben. Je komt verrassend uit de hoek met creatieve ideeën of kritische vragen. Het maakt niet uit waar het over gaat.” Ik knik naar hem. Net iets rechterop loop ik met een glimlach op mijn gezicht de vergaderzaal binnen. Wat een verschil met hoe ik later zou worden behandeld.
Totale onbegrip
He-le-maal niet
Bij een vorige werkgever zit ik een paar jaar later tegenover een andere leidinggevende. “Ja, Juliette. Weet je wat het is? Ik begrijp jou gewoon he-le-maal niet. Ik snap niks van jou,” verwijt ze me. Ze zit tegenover me en zucht. Het lijkt alsof ze boos is. Of teleurgesteld. Misschien wel allebei.
“Uhm,” breng ik uit. Intussen denk ik hard na over hoe ik mezelf ga uitleggen aan haar. Wat moet ik zeggen? Hoe leg ik mezelf uit? Dat kan ik niet. Alles ging altijd goed en ik snap niet wat er nu misgaat. Eigenlijk snap ik ook he-le-maal niks van haar of wat ze van me verwacht, maar dat zeg ik niet hardop.
Strategisch
Sinds ik aangaf dat ik iets anders wil binnen de organisatie, is ze niet meer mijn vriendin. Sterker nog, ze probeert me eruit te werken. Die druk en haar negatieve vibes hebben impact op me. Helder nadenken lukt niet meer; mijn antwoorden zijn strategisch, maar zijn niet in lijn met wat ik voel. Daarom is alles in de war binnenin mijn hoofd. Ik ben vastgelopen en dat voelt als falen. Bij de HR-manager barst ik in huilen uit.
Uitdaging, afwisseling en erkenning voor mij als HSP
Juiste uitdaging, afwisseling en erkenning
Aan mijn vorige leidinggevende hoefde ik niets uit te leggen; hij zette me als vanzelf op de goede plek met de juiste hoeveelheid uitdaging, afwisseling en erkenning. Hij snapte mij beter dan ik mezelf, denk ik nu achteraf.
Zoals: “Juliette, ik wil dat je vanaf volgende week ook cijfers rapporteert en toelicht.” Of: “We hebben iemand nodig die een dagje onze collega’s in Parijs wil ondersteunen.” Plop, er verscheen meteen een mail in zijn inbox waarom ik de beste keuze zou zijn voor dat tripje. Hij gooide het balletje op, ik kopte in.
Taken, mensen en omgeving
Tijdens het coachingstraject bij HSP & WERK leerde ik dat wel: aangeven wat voor mij goed werkt en wat niet. Ik leerde dat werk bestaat uit de volgende belangrijke factoren: mensen, taken, omgeving en autonomie. En daarnaast heb je nog je mindset en arbeidsvoorwaarden, oftewel de balans tussen geven en ontvangen.
Geluid, licht en geur zijn voor mij gamechangers.
Voor mij moeten de taken afwisselend, creatief en uitdagend zijn. Mijn omgeving heb ik het liefst rustig en inspirerend. Geluid, licht en geur zijn voor mij gamechangers. Het liefste werk ik in stilte met gedempt, warm licht. En mensen vind ik het fijnst als ze écht zijn. Als wat ze doen en zeggen overeenkomt met wat ze denken, vinden en voelen.
Verwarrend
Het kleinste beetje onoprechtheid merk ik op en is voor mij verwarrend. Zoals een keer toen een collega een afdelingsplan presenteerde waar hij zelf niet achterstond. Hij sprak het niet uit maar ik merkte het aan de manier van presenteren, zijn woordgebruik en mimiek. Of die andere keer dat een collega mijn plan afschoot en vertelde dat het onmogelijk was om uit te voeren. Maar vervolgens zegt ze dat ze me absoluut niet wil afremmen. Dit geeft een error bij mij. ‘Wat wil die persoon nou echt?’, vraag ik me dan af. Het voelt voor mij alsof ik niet serieus word genomen en word voorgelogen.
Mezelf uitspreken om terrein te winnen
Gevoel en intuïtie
Nu vertrouw ik meer op mijn gevoel en intuïtie in plaats van dat ik mijn woorden diplomatisch en strategisch uitkies. Ik ken mezelf beter en spreek me uit. Soms verlies ik daarmee mensen of taken maar ik win terrein bij mezelf. En als ik mezelf nu zou moeten uitleggen? Eerlijk is eerlijk, het liefst zoek ik nog steeds personen op waarbij dat niet hoeft 😉
~ Juliette
Juliette is hoogsensitief en hoogbegaafd en deelt elke maand een ervaring uit haar werkende leven. Ze heeft het HSP & WERK Jaartraject bij ons gevolgd en weet hoe te sturen op de balans tussen over- en onderprikkeling.
